Taalpolitie

Volk der Taalnatie! We hebben u 36 afleveringen lang gecorrigeerd en gestraft, gekneveld, gemuilkorfd. We hebben de taal te vuur en te zwaard verdedigd en gediend. Nu is het voorbij. Deze aflevering is onze voorlopige zwanenzang, al hopen we uiteraard nog eens terug te komen. Voor nu een hoorn des overvloeds als laatste gang van het feestmaal dat onze podcast is geweest. We kiezen een taalfout van het jaar, we bespreken voormalig woorden van het jaar uit Nederland én België, bespreken het schijthuis alsmede de plee, en rekenen af met onboardings. Het is tijd voor een potje samsonseksen met gijzelaars: nog één keer Taalpolitie.

Als je Taalpolitie intoets op Google of Twitter, krijg je vooral boze mensen te zien. "F*ck de Taalpolitie!", klinkt het onder reaguurders alsmede Telegraafcolumnisten. Laster: ze hebben het niet over ons, maar over een afgodsbeeld van de echte Taalpolitie, de PC-politie, die taal zuivert van belediging, gendernormativiteit, heteronormativiteit, het patriarchaat… Maar wat vindt de échte Taalpolitie daar eigenlijk van? Wat vinden de officier en zijn agent van roomblank en gebroken wit, van "tot genaaide gemaakte", van genderthee en "je identificeren" zonder "als"? Dit is een taalkundig perspectief op gevoelige materie, oftewel het einde van onze carrière.

De Taalofficier buigt zich streng over zijn cassettedeck, minutieus u's en i's verplaatsend met zijn trouwe taalagent. Van munitie naar minuten, van minuscuul naar minutieus. Na dat technische geharrewar en een goede hoofdpijn, trekken de heren ten strijde tegen de ansjovisserij in Rosmalen, en wordt de Franse bemoeienis met hygiëne voor eens en voor altijd afgestraft. Als dat maar goed gaat, deze week in Taalpolitie…

Het is een ongelooflijk ge-ouwebet bij de Taalpolitie deze week: de langste aflevering uit onze geschiedenis stelt ronduit teleur qua inhoud. Ofschoon u talig minder op zal steken dan men van 35 minuten Taalpolitie pleegt te verwachten, staat daar een heuse hoorn des overvloeds aan sappige anekdotiek en kretologie tegenover. Juice, noemt de jeugd dat. Verder spreken we ons oordeel uit over Stef Bos, commodes, thee, koffie, en we leggen de focus op "focussen." En hoe heeft de Taalofficier mevrouw Van Luyn eigenlijk verleid? Wat voor zoetgevooise, in honing gedoopte woordjes fluisterde hij in haar oren? Heerlijkheden alom!

Deze week in de Taalpolitie: het slechtste boek aller tijden, Irene Iddesleigh. Diens olijke overdaad aan alliteratie tart Taalofficier Van Luyn. Paars proza paradeert parmantig, praalt purper op elke pagina van deze prul, en drijft de lezer tot waanzin. Naast al dit ongelukkige maar fascinerende taalgeweld wordt het glas geheven om de soberheid van Jessie Jazz te vieren, en eten we een bamihapje met een jonge Twent.

De Taalpolitie krijgt het flink voor de kiezen deze week. Letterlijk! Kokende kinderen en een krankzinnige hoeveelheid kankerdiagnoses belanden tussen de kiezen van Officier Van Luyn, die gelukkig letterlijk lik op stuk geeft. Ondertussen raken hij en zijn eigen Sancho Panza, ofwel de taalagent, verwikkeld in een dooltocht door de letterlijke hel op aarde: Eindhoven. Voor één keer zijn ze daar écht de gekste, met straatnamen als Roverbruidegom en Rapunzel. Dat krijgt een staartje. Letterlijk, ja.

Waar slaat het voorvoegsel "ont-" eigenlijk op? Waarom betekent "ontnuchteren" nuchter worden, als "ontdoen" het tegendeel van "doen" is? Een schokkende zaak volgt. Deze week schrikt de Taalpolitie zich bovendien een ongeluk van een hemeltergende en ronduit criminele mail van een hostel. Bovendien hoort u het verschil tussen een vide enerzijds, en een entresol dan wel tussenvloer dan wel mezzanine anderzijds.

Bent u bekend met ons concept? Zo niet, nou, met alle respect, maar waar bent u dan mee bezig? De Taalpolitie haaft hand in deze aflevering vol stuitend gebrek aan vingerspitsengevoel: een commentator serveerde zomaar een Bulgarijse stad met de grond gelijk af, alsmede een vriend die zijn halve weder kraakt omwille van het woord tyfoon. Zeg je nou eigenlijk tyfoon of taifoen? En wat is een kamikaze in de oorspronk? Een foutenfestival dus, en had u nog een geschiedenislesje als bijgerecht gewild? Dat is in elk geval wel het concept. Had het geluisterd? Geniet ervan!

Het is herfst, en donkere wolken trekken zich samen boven het Taalbureau. Van Luyn en Van Engelen ontvangen een ernstige beschuldiging aan het adres van kandidaat-nationaal geweten Sander Heijne. Is de eerste gecancelde op grond van taal aanstaande? De kwestie Sander "hij wilt" Heijne is niet de enige die stinkt: we stuitten op een heuse Kaaswijk, met Gorgonzolagrachten en Port Salutstraten... Maar er is ook goed nieuws: in Zuid-Afrika schijnt men alle Engelse termen direct te vertalen naar het Afrikaans/Nederlands. Zouden wij dat ook kunnen?

Het was ernstig, vorige week, heel ernstig. Deze week is het zo mogelijk nog erger, daar we de absolute kers op de taart van deze moeder aller taalzaken behandelen: de actieve herinnering. Wat is eigenlijk een passieve herinnering? Desgevraagd laat Rutte weten de zaak in zijn gedachten over zijn reflecties mee te nemen, en daar ook zorgvuldig mee om te gaan. Wat?! We proberen met man en macht om deze taalvervalser onder controle te krijgen, maar dat blijkt wederom niet zo makkelijk…