پادکست فارسی انسانک | Ensanak

در کتاب اندیشیده بودیم، در جمله نیز هم و حتی در کلمه. اما اینبار نوبت به حرف رسید، حرف ِ«را». من این اپیزود را با هدفون شنیده‌ام و پیشنهادم این است که شما هم با هدفون میل بفرمایید. موسیقی استفاده در این اپیزود به مرور در کانال تلگرام و ساندکلاد انسانک منتشر خواهد شد. مانند همیشه، سخن مفصل‌تر و نقد و نظرات شما در وب سایت انسانک: https://ensanak.com t.me/ensanak https://soundcloud.com/ensanak-podcast

نشسته بر تخته‌پاره‌ای در دریای پرموج زیستن بالا می‌رویم و پایین می‌آییم. این روزها موج چنان بالا گرفته که هر از گاهی کسی از ما به دریا می‌افتد و مرگ در برابر چشمان ما مشغول رقص شمشیر است. اپیزود بیست و نهم قرار بود در موضوع دیگری باشد اما درگذشت دو جوان، مهرداد میناوند و علی انصاریان، چنان بر ذهنم رنگ مرگ ریخت که چیز دیگری جز این قابل اندیشیدن و گفتن نبود. مثل بسیاری از دیگر اپیزودها، حاصل جوشش در لحظه و البته بداهه‌تر از آنهاست نکات و تاملات شما در سایت انسانک ماندگار خواهد بود: http://www.ensanak.com

همین حالا، آرزو داشتم که جهان مشتش را باز کند و ببینم یک غافلگیری ِشاد ِنامنتظره کف دست دارد. به همین قصد برای دوستانم، اپیزود بیست و هشتم را در روز و ساعت و وقتی که منتظرش نیستند تقدیم میکنم، شاید برای کسی از شما یک غافلگیری ِشاد ِنامنتظره بود. شنیدن این اپیزود کوتاه را به تمام کسانی که آرزوهای بلندی دارند، توصیه می‌کنم. موسیقی استفاده شده در این اپیزود به هنرمندی گروه پالت است. توضیحات تکمیلی را در وب سایت انسانک می‌توانید ببینید و بخوانید: https://ensanak.com و همچنان گروه تلگرام انسانک برای شنیدن موسیقی اپیزودها در دسترس است: t.me/ensanak

در اپیزود بیست و هفتم، «بدن» را با عمقی کمی بیش از معمول، مرور کردیم. مطالب این اپیزود در هفت ایستگاه بیان شده و به‌جهت تعدد مباحث مطرح‌شده و عبور سریع از کنار مباحثی بسیار جدی، شنیدن آن نیازمند تأمل و دقتی بیش از معمول است. شاید همراه داشتن کاغذ و خودکار بتواند برای محفوظ داشتن مطالب، کارگشا باشد. مطالب هر ایستگاه می‌تواند مستقل شنیده شود. بنابراین اگر مایل بودید، می‌توانید در پایان هر ایستگاه توقف کنید و پس از تأمل در آن، سر فرصت به سراغ ایستگاه بعدی بروید. همچنان مانند اپیزودهای قبل می‌توانید نقدها، نظرها و تأملات خودتان را در وب‌سایت انسانک مطرح کنید: www.ensanak.com

زمین، هسته‌ای گداخته دارد که هیچ کس را راه به آن نیست اما تمام زندگی پوسته، بر حول آن تنور درونی می‌گذرد. هریک از ما یا لااقل برخی از ما، هسته گداخته‌ای در درون داریم. اپیزود بیست و ششم، آن تنور درونی من است. به همه تقدیمش می‌کنم اما کسی را به شنیدنش دعوت نمی‌کنم. همین احتمالا در وب سایت انسانک هم توضیح بیشتری ندارم اما برای ملاحظه متن کامل اپیزود می‌توانید به این نشانی مراجعه فرمایید: http://ensanak.com و همین‌طور موسیقی‌های استفاده شده در اپیزود، به‌تدریج در کانال تلگرام منتشر خواهد شد: T.me/ensanak

داستان انسانک به اولین یلدا رسید. نُه ماه از هم‌صحبتی‌مان در انسانک گذشت. نه ماه یعنی آن‌قدر که مادری اگر باری داشت، اکنون وقت بار زمین گذاشتن رسیده بود. در این اپیزود هم باری زمین گذاشته شده و برای نخستین بار از «چه نیست» سخن به میان آمده. موضوع پاگرد سوم، به رسم تمام پاگردهای قبلی خود ِانسانک است اما متفاوت از پاگردهای قبل این‌بار آهنگ، آهنگ ِ جدایی است. در این اپیزود به‌جای انسانک چیست، از انسانک چه نیست گفته‌ام و می‌توان آن را درآمدی بر «مانیفست» دانست. توضیحات بیشتر را می‌توانید در وب‌سایت انسانک ببینید http://esnanak.com تمام موسیقی‌های استفاده‌شده در این اپیزود از آلبوم «صداها و پل‌ها» به هنرمندی جناب علیرضا قربانی است

اپیزود بیست و پنجم، ضلع سوم از سه‌گانه صحبت پیرامون ِپیرامون است. از خوش‌اقبالی در این نوبت فرصتی پدید آمد تا حکایتی از گلستان سعدی را با هم بخوانیم و تأمل کنیم. مباحث بیان‌شده مرتبط با حکمت ِاخلاق است و مانند اپیزودهای قبل در فصل پاییز به موضوع «کار» منتهی می‌شود. قابل پیش‌بینی است که محتوای این اپیزود چالش‌برانگیز و قابل‌تأمل باشد و از نقد و تأملات شما استقبال می‌کنم. موسیقی به‌کاررفته در اپیزود را از کانال تلگرام انسانک و توضیحات تکمیلی را در وب‌سایت ملاحظه کنید: www.ensanak.com

اپیزود بیست و چهارم دنباله صحبت اپیزود قبل، پیرامون ِ«پیرامون» است. از قطار زندگی صحبت آغاز شد و مثال‌هایی از اثر پیرامون در معنا طرح شد و در مسیر صحبت به مصرع معروف «بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست» رسیدیم و در راز و رمز رخ نمایی هستی، کمی تأمل کردیم. موسیقی‌های شنیدنی به کار رفته در این اپیزود در کانال تلگرام و وب‌سایت انسانک معرفی خواهد شد: http://www.ensanak.com

انسان‌های فکور و عمیق‌نگر، در همین دنیا زندگی کردند. در میان همین کوچه‌ها و خیابان‌ها و خانه‌ها؛ با تماشای همین کوه، درخت، پرنده و آدم‌ها. چطور می‌شود که کسی در همین صحنه به تفکر عمیق می‌رسد و اما برخی دیگر عمرشان در سطح سپری می‌شود؟ در اپیزود ششم پیرامون جهان منحصر به فرد من و در اپیزود نوزدهم درباره آشنایی‌زدایی کردن از کلمه صحبت شد. در اپیزود بیست و سوم، به مهارت دیگری برای عمیق نگریستن می‌پردازیم. برای گفتگو در مورد این اپیزود می‌توانید در سایت انسانک دیدگاه و نظرات‌تان را درج کنید: http://ensanak.com

اپیزود بیست و دوم پادکست انسانک، یک نمایش شنیداری و یک گفت‌وگوی انتقادی است. «به هیچ‌کس نمی‌شه گفت خوشبخت یا بدبخت، چون بخت در پایان قصه روشن می‌شه؛ اصلا از کجا معلوم، شاید همین زخم، آغاز خوشبختی باشه...» این اپیزود تقدیم بر همه زخم‌دارها، شکسته‌ها، افتاده‌ها، رنجیده‌ها توضیحات تکمیلی در مورد این اپیزود و گفت‌‌وگوهای شما در وب‌سایت انسانک قابل ملاحظه است: http://www.ensanak.com موسیقی متن این اپیزود در کانال تلگرام انسان، تقدیم خواهد شد: t.me/ensanak