Architectenweb Podcast

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De tiende gast in deze serie is stedenbouwkundige en gebiedsontwikkelaar Riek Bakker.

Wie door Nederland rijdt, komt door de talloze plannen van Riek: de A4 met het dakpark bij Schiedam, Leidsche Rijn, de Kop van Zuid met de Erasmusbrug. In deze extra lange podcast vertelt ze over de start van haar carrière. Ze was mede-oprichter van bureau B+B en was daarmee al snel zeer succesvol. Ze vertelt hoe ze midden jaren tachtig vervolgens directeur werd van de dienst Stadsontwikkeling in Rotterdam en wat voor stad ze daar aantrof.

In de podcast vertelt Riek hoe ze te werk ging in Rotterdam en dan specifiek bij de ontwikkeling van de Kop van Zuid. Ze legt uit hoe de hoogbouw op de Wilhelminapier een bewust onderdeel was van de beoogde transformatie van Rotterdam en deelt haar uitgesproken visie op de manier waarop de stad momenteel doorontwikkeld wordt. Belangrijkste les: zie hoogbouw niet als incident, maar als onderdeel van een groter geheel.

Ook hebben we het over de nieuwe benadering van gebiedsontwikkeling die ze uitvond en het boek dat onlangs over haar leven en werk is verschenen – De Ruimte van Riek. Tenslotte deelt ze haar visie op de toekomstige inrichting van Nederland. Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)
Productie & Techniek: Lieven Heeremans
Muziek: Job Roggeveen
Reacties: [email protected]

Op de donkerste dagen van het jaar zoomen we in op de waarde van daglicht in de architectuur en doen we dat met vier gasten: architect Maarten van Bremen (GroupA), adviseur Paul van Bergen (DGMR), architect Sander Mirck (Mirck Architecture) en architect Lars Courage (Courage Architecten / Stichting Dutch Daylight).

Vanuit de ondergrondse metrostations van de Oostlijn in Amsterdam herkennen reizigers al van ver waar het daglicht binnenvalt en ze dus naar buiten kunnen. Bij de vernieuwing van deze metrostations heeft GroupA niet alleen veel meer daglicht binnengebracht, maar reflecteren nieuwe witte tegels het daglicht ook verder de ondergrondse gangen in. Doordat het kunstlicht in de ondergrondse metrostations warmer is gehouden, valt het koelere daglicht meteen op. Zo vinden reizigers intuïtief hun route.

In de podcast vertelt architect Maarten van Bremen van GroupA meer over het ontwerp van de Oostlijn, dat eerder dit jaar de Dutch Daylight Award in de categorie boven de 1.000 vierkante meter won. Vervolgens komt ook de winnaar van de Dutch Daylight Award in de categorie onder de 1.000 vierkante meter aan het woord. Architect Sander Mirck van Mirck Architecture won die prijs met het ontwerp van een woning in het buitengebied van Leiden.

In deze woning, gelegen in open polderlandschap, wordt daglicht van verschillende zijden binnengebracht en heeft Mirck er ook op ingezet echt veel daglicht binnen te brengen. Daglicht is niet alleen gezond, het maakt ons als mensen ook gelukkiger, benadrukt hij. In zijn ontwerpprocessen simuleert Mirck altijd de manier waarop daglicht in zijn ontwerpen binnenvalt, op verschillende momenten van de dag en in verschillende jaargetijden. Op die manier wil hij de vele kwaliteiten van daglicht optimaal benutten.

Tussendoor komt adviseur Paul van Bergen van DGMR aan het woord over het inbrengen van daglicht in gebouwen. De ontwikkeling om ramen een verticalere vorm te geven, juicht hij toe, want daglicht komt toch echt van boven. Maar hij ziet wel ruimte voor verbetering als het gaat om het binnenbrengen van daglicht in hoogstedelijke gebieden, vooral onderin de gebouwen. Ook ziet hij nog volop kansen om in de kern van gebouwen meer daglicht binnen te brengen.

De podcast sluiten we af met een kort gesprek met architect Lars Courage. Naast zijn eigen bureau, Courage Architecten, is hij nu alweer ruim zes jaar voorzitter van de Stichting Dutch Daylight, dat een optimale toepassing van daglicht in de gebouwde omgeving promoot. Courage gaat in op de activiteiten van de stichting en vertelt over zijn passie rond daglicht in de architectuur.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Dutch Daylight.

Over de relatie van gebouwen met de grond weten we als architecten eigenlijk weinig af, stelt Bjarne Mastenbroek, architect en oprichter van SeARCH. Dat vormde voor hem de aanleiding om er samen met fotograaf Iwan Baan en zijn architectenbureau een boek over te schrijven – DIG IT! – dat onlangs bij Taschen is uitgekomen. In deze podcast spreekt Michiel van Raaij, hoofdredacteur van Architectenweb, met hem over de inhoud van het boek en de totstandkoming ervan.

Het zijn de vele foto’s van Iwan Baan en de vele tekeningen die hij met zijn bureau gemaakt heeft die het boek dragen, naast de tekstuele duiding die hij zelf eromheen geschreven heeft. Door die gelaagdheid van foto’s, tekeningen en tekst is DIG IT! een aantrekkelijk boek geworden om te lezen. Het is trouwens ook een uitgebreid boek van maar liefst 1390 pagina’s.

Aan het boek heeft Mastenbroek met zijn team elf jaar gewerkt. Om het boek daadwerkelijk te kunnen schrijven, moest hij zich anderhalf jaar grotendeels terugtrekken uit zijn bureau, zo vertelt hij in de podcast. Vervolgens hadden ze het geluk dat Taschen het wilde uitgeven. Daarmee krijgt het nu een wereldwijd podium.

In DIG IT! worden de verschillende manieren waarop gebouwen zich tot de grond verhouden onderzocht. Het gaat van woningen en publieke gebouwen die in de grond zijn uitgehouwen tot woningbouw, kantoren en hotels waarin de grond doorloopt in en op gebouwdelen. De vele getoonde projecten komen uit alle tijden en uit alle windstreken: Venezuela, India, Zwitserland, Canada, Ethiopië, China, enzovoorts.

Uiteindelijk is het ook een heel persoonlijk boek geworden van Bjarne Mastenbroek en Iwan Baan. In de teksten, tekeningen en foto’s zie je hun enthousiasme terug voor alle besproken projecten. Dat werkt aanstekelijk.

De relatie met de grond trekt Mastenbroek in het boek ook breder richting de relatie van de mensheid tot de natuur en de klimaatverandering. Zijn frustratie over het gebrek aan vooruitgang op dit vlak steekt hij daarbij niet onder stoelen of banken. Het is ondertussen vijftig jaar geleden dat deze opgave bekend werd, zo noteert hij, en wat is er in de tussentijd gebeurd?

In de podcast blijft Mastenbroek wel optimistisch en redeneert hij dat als we de klimaatverandering zelf gecreëerd hebben we deze ook zelf kunnen oplossen. Het vraagt van alle beroepsgroepen een uiterste inspanning, ook van architecten, ontwikkelaars en bouwers. En bouwen in hout lijkt daarbij een interessante richting. Maar de relatie tot de grond is dat ook. Laten we gebruik maken van de kansen die de grond ons biedt om intelligenter te bouwen, zo kan zijn pleidooi samengevat worden, en laten we niet alleen bouwen voor mensen, maar ook voor dieren en de natuur in brede zin.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw?

De negende gast in deze serie is Eric-Jan Pleijster, founding partner bij LOLA Landscape Architects uit Rotterdam.

In de podcast vertelt Eric-Jan onder andere over de ambitie waarmee hij LOLA is gestart en over de verhalen die hij met het bureau wil vertellen. Hij gaat in op de onderzoekende houding van het bureau, onder andere in het plan NL2200 waarin LOLA op een grote schaal keek naar de gevolgen van klimaatverandering voor Nederland. Eric-Jan legt uit welke kansen LOLA ziet in het buitenland, en waarom het bureau inmiddels ook werkt in China, waar het zelfs een tweede vestiging opende.

Maar het belangrijkste onderwerp is de visie van Eric-Jan op de relatie tussen het landschap en hoogbouw. Als lid van de commissie Wonen op Hoogte deed hij aanbevelingen voor ‘hoogbouw als biotoop’ en ‘hoogbouw als klimaatmachine’. In het gesprek legt hij uit wat dat inhoudt en deelt hij zijn eigen verassende perspectief op hoogbouw, namelijk hoogbouw als bergen in het stedelijk landschap.

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)
Productie & Techniek: Lieven Heeremans
Muziek: Job Roggeveen
Reacties: [email protected]

Met zijn bureau, KAW, heeft architect Reimar von Meding becijfert dat alleen al in de naoorlogse wijken er ruimte is voor 500.000 tot 700.000 nieuwe woningen. Het betekent dat een groot deel van de woningbouwopgave in het komende decennium daar gerealiseerd kan worden. Als we die verdichting op de juiste manier aanpakken, stelt hij, ontstaan daardoor wijken die levendiger, diverser en duurzamer zijn.

In het onderzoek ‘Ruimte Zat voor de Nieuwe Stad’, dat KAW uitgevoerd heeft, staan een aantal interessante statistieken. Terwijl de woningvoorraad in Nederland voor 65% uit eengezinswoningen bestaat, is maar 26% van de huishoudens opgebouwd uit gezinnen met twee ouders en kinderen. Terwijl in de jaren ‘70 een huishouden gemiddeld uit 3,5 personen bestond, is dat richting de huidige tijd afgenomen tot gemiddeld 2,2 personen per huishouden. Von Meding denkt dat een deel van de personen in een (te) ruime woning best wil verhuizen, maar dat er onvoldoende passend aanbod voor ze is.

De verdunning van het aantal personen per huishouden betekent dat er in de naoorlogse wijken 40% minder mensen wonen dan waar die wijken voor ontworpen zijn, stelt Von Meding in de podcast. Dat vertaalt zich bijvoorbeeld in een sterk verlaagd draagvlak voor de voorzieningen in de buurt en in een soms zeer extensief ruimtegebruik.

Met zijn bureau heeft hij ontwerpend onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om de naoorlogse wijken te verdichten, daarbij rekening houdend met zaken als bestaande plannen en eigendomsverhoudingen, en komt tot een potentiële verdichting van maar liefst 25%. Het gaat dan om maximaal 500.000 tot 700.000 nieuwe woningen door heel Nederland. Op grond die nu al in handen is van woningcorporaties of gemeenten. Aangezien Nederland volstaat met eengezinswoningen, zouden er volgens Von Meding in die verdichtingsslag vooral andere typen woningen gerealiseerd moeten worden.

Bij de verdichting van de naoorlogse wijken onderscheidt KAW de volgende typen ingrepen:

1. Bestaande woningen – splitsen, uitbouwen, optoppen;
2. Chirurgisch ingrijpen – kleinschalige ingrepen, gebruik van restruimtes;
3. Herstructurering – uitgebreid slopen en nieuw bouwen;
4. Randen – wijkranden en terugtrekkend verkeer;

Daarnaast ziet het bureau nog extra ruimte in de stad ontstaan bij de herontwikkeling van verouderde winkelcentra en zorgcentra, en de benzinestations die straks niet meer nodig zijn.

In twee onlangs voltooide projecten laat KAW zien hoe die verdichte stad eruit kan zien. Op het voormalige Norfolk-terrein op Scheveningen heeft het bureau een wijk met 237 woningen ontworpen, in een mix van sociale huur, betaalbare koop en vrije sector huur. In de bouwblokken is het gestapeld wonen aan een galerij gemengd met grondgebonden wonen. Het is een stevig contrast, maar de bewoners juist ook aan de buitenzijde van de bouwblokken buitenruimtes te bieden, denkt Von Meding dat dit toch goed samengaat.

Ook bij de herontwikkeling van de voormalige ROC-locatie aan de rand van Leiderdorp heeft KAW een stevig contrast ontworpen. Hier staat temidden van een nieuwe wijk met vooral grondgebonden woningen een woontoren van maar liefst zeventig meter hoogte. Maar juist de toevoeging van grondgebonden woningen, en een blok met laagbouw, maakt de straten richting de woontoren prettig, vindt Von Meding. Door een hoge mate van prefabricage kon de woontoren steigerloos gebouwd worden. De naden tussen de betonnen gevelelementen zijn door het bureau zoveel mogelijk weggedetailleerd.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De achtste gast in deze serie is Erik Faber, partner bij Fakton, en voorzitter van Stichting Hoogbouw.

Erik vertelt onder andere over hoe hij rond het jaar 2000 de woontoren Montevideo in Rotterdam ontwikkelde en hoe je een markt kunt creëren voor hoogbouw. Hij bespreekt de plint van hoogbouw en het mengen van verschillenden soorten woningen in hoogbouw. We praten over de groei van Nederland en de investeringen die daarvoor noodzakelijk zijn. En die groei roept ook de vraag op: voor wie is de stad? Maar we praten vooral over het belangrijkste onderwerp: hoogbouw en stedelijke verdichting.

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)
Productie & Techniek: Lieven Heeremans
Muziek: Job Roggeveen
Reacties: [email protected]

Duurzaamheid gaat eigenlijk over hoe we in het leven staan, stelt Odette Ex, interieurarchitect en oprichter van Ex Interiors. En het doorbreken van de vaste patronen is niet eenvoudig, geeft ze toe. Om tot werkelijk circulaire (interieur)ontwerpen te komen, moeten we onze ego’s loslaten en een andere schoonheid omarmen: een schoonheid die niet gebaseerd is op het perfecte, maar op het onaffe; niet op de mode, maar op het tijdloze; niet op bekleding maar op echte materialen.

Als mens weer heel worden. Tijdens het gesprek herhaalt Odette Ex dat een paar keer. Alleen als je als mens innerlijk in balans bent, kun je werkelijk duurzaam leven (en ook ontwerpen), stelt ze. En het verplichte thuiswerken tijdens de coronacrisis heeft veel mensen meer in balans gebracht, denkt ze: meer autonomie in het werk, een betere werk-privé balans; ook werden we geraakt door de natuur dichtbij huis. Buiten de vele lastige en vervelende kanten van de coronacrisis heeft het zo ook positieve kanten gehad.

Nu de coronacrisis een nieuwe fase ingaat, willen we met z’n allen weer meer naar kantoor. We hebben die ontmoetingen en sociale cohesie als mens ook nodig, geeft Ex aan, maar het werken op kantoor zal wel blijvend een ander karakter krijgen, een proces dat natuurlijk al langer aan de gang is. Want werken zal steeds vaker een mix zijn van deels thuis werken en deels op kantoor werken. Op kantoor komt de nadruk daardoor nog meer te liggen op de ontmoeting, op het samen aan projecten werken – hoewel er ook ruimtes nodig zijn om te kunnen videobellen of om geconcentreerd te kunnen werken.

Wat betreft de materialisering van interieurs, of dat nu een kantoorinterieur is of iets heel anders, is het volgens Ex ondertussen mogelijk om deze 100% circulair te maken. Maar dat vraagt wel wat van de interieurarchitecten, de opdrachtgever en de gebruikers. We moeten om te beginnen onze ego's loslaten. En er moet een andere schoonheid omarmt worden, benadrukt ze: een schoonheid die niet gebaseerd is op het perfecte, maar op het onaffe; niet op de mode, maar op het tijdloze; niet op bekleding maar op echte materialen.

Het interieur van de Triodos Bank komt daar dichtbij in de buurt, vindt ze, en ze hoopt dat de kwetsbare materialen, zoals de juten wandbekleding die kan indeuken of de betonnen vloer die kan barsten, het interieur in de tijd een doorleefd karakter geeft, dat de tijd er zichtbaar in wordt, zoals dat bij ons mensen ook het geval is.

Hoewel Ex het cruciaal vindt dat (interieur)architecten exact weten met wat voor materialen ze werken, vindt ze niet dat circulair bouwen alleen met biobased materialen zou kunnen. Bijvoorbeeld aluminium en staal zijn, op de juiste wijze toegepast, namelijk heel goed herbruikbaar. In die context is het ontwerp dat Ex Interiors voor technologiebedrijf Nedap gemaakt heeft ook interessant. De wanden daar zijn afwisselend bekleed met glanzende, golvende en matte aluminium panelen. In combinatie met de vele planten in het interieur levert dat een soort kunstmatige natuurlijkheid op die Ex bijzonder passend vindt bij een dergelijk hoogtechnologisch bedrijf. Ook een high-tech interieur kan een bijzonder prettige werkomgeving bieden en zeer circulair zijn, benadrukt ze.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De zevende gast in deze serie is gebiedsontwikkelaar Martine Vledder van SITE. Onderwerp van gesprek is wonen in hoogbouw.

Martine vertelt onder meer over de binnenstedelijke verdichtingsopgaven waar ze met SITE aan werkt. Ze vertelt over de overstap die ze maakte van het ontwerpen naar projectontwikkeling – en weer terug. Ze legt uit waarom ze voor MVRDV naar Shanghai ging, en welke kennis en inspiratie ze uit Aziatische steden heeft meegenomen naar Nederland. En ze gaat in op de ontwerpstudio ‘Beyond Extrusion’ die ze met Winy Maas aan Hong Kong University gaf.

Maar we praten vooral over wonen in hoogbouw. Martine verkende met de werkcommissie ‘Wonen op Hoogte’ de voor- en nadelen van wonen in hoogbouw binnen de urgente woningbouwopgave. We bespreken het onderzoek dat Martine en de commissie deden, en de ideeën waarmee ze een kwaliteitsimpuls aan wonen op hoogte wil geven.

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)
Productie & Techniek: Lieven Heeremans
Muziek: Job Roggeveen
Reacties: [email protected]

Of het nu gaat om de vernieuwing van een buurt, van een centrumgebied of een monumentaal gebouw – voor Frederik Vermeesch, architect en creatief directeur van Rijnboutt, vormt de context altijd het startpunt van het ontwerpproces. En aangezien iedere context anders is, varieert het gebouwde resultaat ook sterk – van zeer minimalistisch tot zeer gedecoreerd. Het ontwerp moet passen op zijn plek.

Als bureau werkt Rijnboutt op verschillende schaalniveaus, van gebouwen via ensembles tot stedelijke gebieden. In veel van die opgaven speelt erfgoed een rol, vertelt Vermeesch in de podcast. Bij de vernieuwing en verdichting van de Lodewijk van Deysselbuurt in Amsterdam West houdt het bureau vast aan de bestaande strokenbouw, en wordt een karakteristiek deel van de buurt behouden, maar krijgt de nieuwbouw veel duidelijker voor- en achterzijden, wordt het parkeren deels ondergronds opgelost en krijgt de bestaande strip met voorzieningen een impuls.

Bij de transformatie van het terrein van Backer + Rueb in het noorden van Breda worden de bestaande industriële gebouwen ingezet om creatieve bedrijvigheid voor het gebied te behouden en aan te vullen met gemeenschappelijke voorzieningen voor de nieuwe buurt waar in totaal zo’n 450 woningen worden gerealiseerd.

Rijnboutt heeft een indrukwekkend trackrecord als het om de renovatie en transformatie van monumentale gebouwen gaat. Zo transformeerde het bureau de voormalige Citroën Garage in Amsterdam Zuid – oorspronkelijk ontworpen door Jan Wils – tot kantoorgebouw. In deze video licht Vermeesch het ontwerp daarvan toe: https://architectenweb.nl/v35

Vorige zomer, middenin de coronacrisis, opende aan de Neude in Utrecht ook de nieuwe stadsbibliotheek. In de podcast vertelt Vermeesch hoe hij met zijn team hieraan ontworpen heeft. Om het voormalige hoofdpostkantoor geschikt te maken voor zijn nieuwe functie waren stevige ingrepen nodig. Maar door een strategie van ‘blending’ toe te passen sluiten de ingrepen, en het nieuwe bouwdeel, aan op het karakter van het imposante Art Deco-gebouw.

Een heel andere opgave waar Rijnboutt aan werkt betreft de vernieuwing van winkelgebieden, of centrumgebieden zoals Vermeesch ze liever noemt. Winkelen zal altijd blijven bestaan, stelt hij, maar de gebieden waar dat gebeurt zullen een diverser programma krijgen, met ook ruimte voor leisure, voor zorg, voor werken, enzovoorts.

Met de komst van Hudson’s Bay naar Nederland heeft Rijnboutt een aantal jaar intensief gewerkt aan de realisatie van nieuwe warenhuizen daarvoor. Vermeesch ervoer het als een waardevolle periode. De snelheid waarmee die nieuwe gebouwen gerealiseerd moesten worden, vroeg van de ontwerpteams om processen die normaal gesproken achter elkaar komen, nu parallel te doorlopen. Het faillissement van Hudson’s Bay heeft Vermeesch als pijnlijk ervaren. Met het bureau werkt hij ondertussen alweer aan de transformatie van de gebouwen. De flagship store aan het Rokin in Amsterdam wordt getransformeerd tot hoofdkantoor van fintechbedrijf Adyen. Dankzij het flexibele casco van het voormalige warenhuis is het bedrijf er gelukkig goed in te huisvesten, stelt Vermeesch. Het restaurant op de bovenste verdieping wordt voor Adyen nu ingericht als café/restaurant waar door hun medewerkers ook de hele dag gewerkt kan worden.

Gekoppeld aan de vestiging van Hudson’s Bay in het centrum van Amstelveen heeft Rijnboutt ook een parkeergarage ontworpen met daar bovenop het eigenzinnige woongebouw Up Mountain. Omdat het woongebouw bovenop een parkeergarage gebouwd is, heeft het een stalen draagconstructie gekregen op een vierkant grid van tien bij tien meter. Dat levert unieke open plattegronden op en – dankzij de getrapte bouwvorm – ook enorme terrassen.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De zesde gast in deze serie is Marco Broekman, oprichter van BURA Urbanism. Onderwerp van gesprek is inclusieve hoogbouw.

Marco spreekt onder meer over de verdichtingsopgave en de weerstand die daar in sommige gevallen tegen bestaat. Hij vertelt over zijn plannen voor de Merwedekanaalzone in Utrecht, waarvan hij inmiddels ook supervisor is, en over de Schieoevers in Delft, waar een combinatie van wonen en werken in hoge dichtheid wordt gerealiseerd. Hij vertelt hoe hij als architect na de TU Eindhoven in de stedenbouw is beland. En we hebben het opnieuw over Riek Bakker, bij wie ook Marco – net als twee eerdere gasten – het vak leerde.

Tenslotte praten we over inclusieve hoogbouw. BURA werkt samen met Civic Architects, Stadskwadraat en socioloog Lia Karsten aan het onderzoek ‘Thuis op Hoogte’. Hoe kunnen we verschillende groepen uit de samenleving betrekken bij hoogbouw – zowel bewoners als omwonenden?

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)
Productie & Techniek: Lieven Heeremans
Muziek: Job Roggeveen
Reacties: [email protected]