Architectenweb Podcast

Vrijwilligerswerk om lokale ondernemers in New York in de coronacrisis te helpen heropenen, het herdenken van de woningbouw in dezelfde stad, de nieuwe vestiging die SO–IL in Nederland opent… anderhalf jaar na het vorige gesprek met architect Florian Idenburg is er veel om over bij te praten.

Een shift naar het lokale en het nu, zo ervoer Idenburg de start van de coronacrisis anderhalf jaar geleden. Samen met andere architectenbureaus heeft zijn bureau SO–IL op vrijwillige basis geholpen bij het heropenen van winkels en restaurants van ondernemers in de zwakkere, migrantenwijken in Queens (New York). Voor hen ontwierp het bureau straatmeubilair – zoals houten barricaden in de vorm van lange plantenbakken – om op een veilige manier een deel van de stoep in te kunnen nemen.

In de Verenigde Staten kwam tijdens de coronacrisis ook de Black Lives Matter-beweging op. Waar theaters in New York vaak hun deuren openden voor de demonstranten, om ze water en toiletten te bieden, daar barricadeerden de grote musea in de stad hun deuren met multiplex platen. Idenburg, die veel aan culturele projecten werkt en zelf aan het New Museum tekende, maakte zich daar zo boos over dat hij er een opinie over schreef. De entrees van de musea worden ontworpen als publieke plekken, maar als het erop aankomt regeert de angst? Dat moet anders, vindt hij.

Dan een aantal actuele projecten van SO–IL. Deze zomer opent in Brooklyn cultuurgebouw Amant. In een rauw, industrieel gebied dat langzaam van kleur aan het verschieten is, heeft het bureau aan weerszijden van een straat een ensemble van gebouwen ontworpen. Het is geen plek waar kunst tentoongesteld wordt, maar een maakplaats voor kunstenaars. Omdat het leven in New York steeds duurder wordt, willen de initiatiefnemers met deze plek kunstenaars een handje helpen.

Verderop in Brooklyn opent later dit jaar een woongebouw van het bureau – 450 Warren. Het op een hoek gelegen woongebouw is als het ware opgebouwd uit drie kleinere woontorens die via groene binnentuinen en korte galerijen met elkaar zijn verbonden. De ontsluiting van de woningen is een radicale omdraaiing van de donkere middengang die in de lokale woningbouw gebruikelijk is. In dit gebouw ontvangen de woningen van meerdere kanten daglicht en leef je echt met elkaar.

Aan deze kant van de oceaan opent deze zomer in de Vogezen, in het dorpje Meisenthal, ook het culturele ensemble van Site Verrier. Een golvend landschap in geboucheerd beton verbindt daar de verschillende gebouwen van de oude glasfabriek en voegt er nieuwe publieksfuncties aan toe. Hier is ruimte voor tentoonstellingen, zijn er praktijkruimtes voor glasblazers en is er een grote zaal voor optredens. Vanaf het podium kan twee kanten op gespeeld worden, de zaal in, of naar buiten.

Als iemand die hier opgegroeid is, heeft Idenburg zeker de ambitie om hier meer projecten te doen. Maar dat is maar één van de redenen dat hij met SO–IL nu in Nederland een vestiging opent. Hij ziet het vooral ook als een manier om de multiculturele identiteit van het bureau te versterken en een manier om tot een intensievere kennisuitwisseling te komen tussen wat er in Noord-Amerika en Europa gebeurd. Waar bijvoorbeeld Nederland voorop loopt op het gebied van duurzaamheid, daar loopt de Verenigde Staten weer voorop als het gaat om social and spatial justice, geeft hij als voorbeeld.

De foto’s bij de podcast zijn gemaakt door Ian Ollivier.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De vijfde gast in deze serie is Patrick van der Klooster die bij woningontwikkelaar BPD het team van Stadsontwikkelaars en de Conceptstudio leidt. Onderwerp van gesprek is de betaalbaarheid van hoogbouw.

In de podcast vertelt Patrick over de rol die hoogbouw heeft gespeeld in de ontwikkeling de stad Rotterdam, en hoe de stad hoogbouw heeft ingezet voor het beeld als wereldstad. Hij geeft zijn visie op de betaalbaarheid van de woningmarkt, en over de rol van hoogbouw daarin. We bespreken de tegenstelling tussen bouwen ‘in het weiland’ en ‘bouwen in de stad’, en hoe die tegenstelling betaalbaarheid beïnvloedt.

Patrick vertelt ook over zijn tijd als directeur van AIR waar hij het ‘stadmaken’ als methode ontwikkelde, en of stadmaken en hoogbouw te combineren zijn. Tenslotte praten we over het thema ‘het goede leven’. Kan hoogbouw daar als woonvorm en cultureel product aan kan bijdragen? Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.


Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)

Productie & Techniek: Lieven Heeremans

Muziek: Job Roggeveen

Reacties: [email protected]

Bij UNStudio wordt bijna ieder project in ieder geval deels parametrisch ontworpen, wordt virtual reality steeds vaker ingezet en wordt aan een platform gebouwd dat urban data inzet om gemeenschappen bij elkaar te brengen. Een boeiend gesprek met architect Ben van Berkel over hoe al deze technieken uiteindelijk gezondere en leefbaardere steden moeten opleveren.

In de internationale context moeten projecten niet alleen snel en efficiënt ontworpen worden, maar wordt ook verwacht dat dit meteen kostenbewust gebeurd en dat bijvoorbeeld energiezuinigheid en circulariteit meegenomen worden. Zeker bij projecten met een wat complexere geometrie ontkom je er volgens architect Ben van Berkel dan niet aan om projecten in ieder geval deels parametrisch te ontwerpen. Zijn bureau doet dat al sinds begin jaren ‘90 en heeft hier zodoende inmiddels enorm veel ervaring mee opgebouwd.

Dat betekent overigens niet dat de eerste lijnen van een project meteen uit een parametrisch model komen, geeft Van Berkel in de podcast aan. Soms wordt er nog even mee gewacht. Hoe dan ook wordt het parametrisch model stapsgewijs opgebouwd met eerst zo’n drie parameters die het project op hoofdlijnen vastleggen, voordat er andere parameters aan toegevoegd worden, soms tot wel meer dan honderd.

Ontwerpen met deze tools vergelijkt Van Berkel met ‘editen’. Het gaat er volgens hem om dat een ontwerp, uit oogpunt van bouwbaarheid, uit niet meer dan een handvol elementen opgebouwd wordt, elementen die dan qua structuur steeds hetzelfde zijn maar in vorm kunnen variëren.

In het ontwerpproces gaat het er volgens Van Berkel om niet van tevoren bedachte ontwerpen in een parametrisch model uit te werken, maar de parametrische modellen ook zelf oplossingen en optimaliseringen te laten genereren. Hij geeft aan zich graag te laten verrassen door de varianten die de computermodellen genereren, net als dat zijn eigen handschetsen dat ook kunnen doen.

Het afgelopen jaar heeft Van Berkel veel in Virtual Reality (VR) gewerkt. Hij is er heel enthousiast over. Met zijn bureau participeert hij in een bedrijf dat hiervoor software ontwikkeld op basis van een game engine. Deze software stelt de teams bij UNStudio in staat zelfs op afstand met hun opdrachtgevers in hetzelfde model rond te lopen. Ook voor henzelf en voor adviseurs heeft het veel meerwaarde. In VR zie je gewoon hoe het zit, vertelt Van Berkel, en dat zorgt ervoor dat sneller, betere keuzes gemaakt kunnen worden.

Dan urban data. Daar verwacht Van Berkel heel veel van. UNStudio zet hier met zijn nieuwe zusterbedrijf UNSense stevig op in. Doel is om voor buurten of stadsdelen data platformen te bouwen waar de bewoners zeggenschap houden over hun data en dat via een interface de gemeenschapszin stimuleert. Een van de grootste projecten op dit punt komt in Helmond, in het Brainport Smart District, waar in een pilot van honderd huishoudens getracht wordt om bewoners op het gebied van voedsel, energie, water en mobiliteit met elkaar te laten samenwerken. Aan dit platform wordt al wel gewerkt, maar dit kan pas over drie jaar echt in de praktijk getest worden als de bewoners er in hun woningen trekken. Pas dan wordt duidelijk hoe het platform werkt en welke verbeteringen nog nodig zijn. Zo’n platform is niet direct af, dat heeft ‘kooktijd’ nodig, omschrijft Van Berkel. Met de bewoners wordt dat platform verder ontwikkeld.

Van Berkel benadrukt dat UNSense in Helmond vooralsnog niet inzet op volledig geautomatiseerde woningen, maar echt op het stimuleren van interactie tussen bewoners, zodat hun gedrag en de lokale economie verandert. Zo lijkt het mogelijk om bijna 70% van het voedsel voor de bewoners in de buurt te verbouwen – dat vindt hij interessant. Uiteindelijk hoopt Van Berkel dat we zo komen tot steden die leefbaarder en gezonder zijn. Het gaat tenslotte om de mensen in de stad, sluit hij af.

Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de BNA.

Toren van Babel is een nieuwe maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw?

De vierde gast in deze serie is Emiel Arends, stedenbouwkundige en hoogbouwexpert bij de dienst Stadsontwikkeling van de gemeente Rotterdam. Onderwerp van gesprek is de hoogbouwvisie van de stad Rotterdam.

In de podcast geeft Emiel zijn visie op het belang van binnenstedelijke verdichting in Rotterdam. Hij gaat in op het ontstaan van hoogbouw in Rotterdam en de leercurve die de stad doorlopen heeft op het gebied van hoogbouw. Hij vertelt over de grote veranderingen in de binnenstad en over het belang van de publieke plint. En hij legt uit waarom paradoxaal genoeg het begrenzen van de maximale bouwhoogte hoogbouw juist stimuleert.

Emiel leerde ‘het vak’ in het projectbureau op de Kop van Zuid ten tijde van Riek Bakker en gaat in op de lessen uit die tijd. Hij vertelt over innovatie bij het ontwerpen van hoogbouw en over criminaliteit en ondermijning in woontorens – en hoe dat te voorkomen. Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.


Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)

Productie & Techniek: Lieven Heeremans

Muziek: Job Roggeveen

Reacties: [email protected]

Bij de realisatie van groen-blauwe structuren in stedelijke omgevingen in Nederland en België zet Delva Landscape in op het creëren van win-win-situaties. Een voorbeeld hiervan is het landschapspark dat het bureau voor het binnenwater van Strandeiland op IJburg heeft ontworpen. Dit landschap zuivert het grijs water uit de wijk, maar vormt tegelijkertijd een geweldige plek voor zowel planten en dieren als voor omwonenden.

Het creëren van win-win-situaties rond de realisatie van groen-blauwe structuren ontstond bij Delva Landscape bij een van de eerste projecten waaraan het werkte: De Ceuvel. In dit project in Amsterdam Noord creëerde het bureau een landschap dat in tien jaar de vervuilde grond zuivert en tijdens dat proces een prachtige plek biedt voor mens en natuur. Die integrale benadering is het DNA van het bureau gaan vormen, legt landschapsarchitect Steven Delva in de podcast uit. Over de jaren is die benadering steeds verder uitgebouwd.

Bij de doorontwikkeling van Buiksloterham, waar De Ceuvel onderdeel van is, is de ambitie om dit met zo min mogelijk uitstoot van CO2 te doen. Vervuilde grond wordt daarom niet afgevoerd, maar ingepakt en gebruikt om het Johan van Hasseltkanaal ondieper te maken. Op die manier bereikt meer zon de bodem van het kanaal en ontstaat er een rijker waterleven. Tegelijkertijd worden in het brede kanaal drijvende vlakken toegevoegd met parken en sportvoorzieningen voor de buurt. Zo zitten er nog veel meer vondsten in het ruimtelijk raamwerk voor het gebied, dat Delva Landscape samen met de gemeente Amsterdam heeft opgesteld. In de podcast vertelt de landschapsarchitect bijvoorbeeld ook over de hubs met deelmobiliteit en over het doorwaadbaar maken van de grote kavels in het gebied.

Onlangs is ook het ruimtelijk raamwerk voor de doorontwikkeling van Merwe-Vierhavens (M4H) in Rotterdam gepresenteerd. Deze visie opgesteld door Delva Landscape, de gemeente Rotterdam en het Havenbedrijf van Rotterdam, en zet in op een sterke vergroening van het gebied, op het zelf opvangen en zuiveren van (grijs) water, maar ook op het combineren van wonen en werken. Het moet de kraamkamer voor de nieuwe economie van de havenstad worden, legt Delva in de podcast uit. Een deel van het gebied blijft daarom voor bedrijven bestemd, een ander deel wordt vooral voor wonen bestemd, en in het deel ertussen moeten beide met elkaar gecombineerd worden. Daarbij wordt onder andere voorgeschreven dat de gebouwen een zes meter hoge plint krijgen waarin creatieve, hoogtechnologische en ambachtelijke bedrijven een plek kunnen krijgen.

Om de kwaliteit van de groen-blauwe structuren richting de uitvoering van de projecten beter te borgen, kiest Delva Landscape er bij sommige projecten nu voor om de uitvoering en het beheer hiervan in eigen hand te nemen. Zo treedt het bureau bij de realisatie van de daktuin bij project Puls op de Amsterdamse Zuidas nu als hoofdaannemer op. Bij andere projecten wil het bureau ook eigenaar worden van de aan te leggen bossen, om de groei van deze ecologische systemen te kunnen begeleiden in de tijd en hun waarde voor de buurt, onze samenleving en de wereld te borgen.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een nieuwe maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De derde gast in deze serie is Bas van Dam, partner bij Being Development. Onderwerp van gesprek is het ontwikkelen van hoogbouw.

In de podcast geeft Bas zijn visie op het belang van gemengde programma’s bij hoogbouw. Hij vertelt onder meer over het ontstaan en de groei van Being, en over zijn tijd in Texas. Hij gaat in op de lessen van nhow Amsterdam RAI, de door OMA ontworpen hoteltoren die Being samen met COD aan de Amsterdamse Zuidas realiseerde.

Hij vertelt over twee hoogbouwprojecten die hij momenteel ontwikkelt in Eindhoven: Bunkertoren, een mixed-use woontoren, en de herontwikkeling van het VDMA-terrein, een complex met een waaier aan voorzieningen in de binnenstad. En hij legt uit waarom voor hem een avond draaien in een club hetzelfde is als stad maken. Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.


Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)

Productie & Techniek: Lieven Heeremans

Muziek: Job Roggeveen

Reacties: [email protected]

KettingHuls bouwt gestaag aan een portfolio van eigenzinnige en robuuste gebouwen. In gesprek met de oprichters van het bureau, architecten Monica Ketting en Daniëlle Huls, over hun ontwerpbenadering, recente projecten in Amsterdam, Almere en Maastricht, en het onderzoek dat ze doen naar fietsparkeren.

Almere Oosterwold moet een gebied worden waarin stad overgaat in platteland. In de verzameling van vrijstaande woningen die er tot nu toe gerealiseerd is, komt dit karakter nog maar beperkt tot uitdrukking. Maar in het woonproject dat KettingHuls er onlangs voltooide des te meer. Het gaat om een boerderij / woongemeenschap, dus om een kavel met een hybride programma, waarbij de uitdaging er voor de architecten in lag om het woongebouw te verbinden met de schuren en de woning die de boer er zelf realiseerde.

Door het rode dak van de boerenschuren door te zetten over het woongebouw is het KettingHuls gelukt samenhang te brengen tussen de verschillende gebouwen op het erf. En door dat dak bij het woongebouw zowel aan de voor- als achterzijde een stevige uitkraging te geven, kon daar een overgangszone gecreëerd worden tussen binnen en buiten – met galerijen, balkons en terrassen – zodat er een subtiele buffer is tussen het wonen en het leven op het boerenerf.

In de Architectenweb Podcast vertellen Huls en Ketting ook uitgebreid over het ontwerpproces van een vrijstaande bar die ze in Maastricht hebben ontworpen en een woon-werkcomplex in Overamstel. Bij de bar was de opgave om het kleine programma op het gegeven ovalen (!) grondvlak de juiste vorm en uitstraling te geven. Met dit project was het architectenbureau afgelopen jaar genomineerd voor de prijs voor Publiek gebouw van het Jaar. Bij het woon-werkcomplex is het de uitdaging om binnen de nu nog wezenloze context van het bedrijventerrein Overamstel een aantrekkelijk, stedelijk ensemble te ontwerpen.

Buiten deze en vele andere projecten om werkt KettingHuls momenteel ook aan een studie naar het fietsparkeren in woon- en werkgebouwen. Waar het fietsparkeren rond OV-knooppunten op een steeds hoger niveau komt te liggen, daar blijft dat bij woongebouwen te vaak nog een bijgedachte. Terwijl, stellen Ketting en Huls, de dichtheid van de stedelijke gebieden verder toeneemt en de opgave daarmee steeds urgenter wordt. Bij woongebouwen zoals die voor Haven-Stad in Amsterdam voorzien worden, moet in ieder gebouw al gauw ruimte gemaakt worden voor wel 1.500 fietsen.

Zoveel fietsen wil je niet op de straat kwijt, geven de architecten aan; en ook niet in de plint, want dan is daar geen ruimte meer voor ander programma. Veel beter is om het fietsparkeren op -1 of +1 een plek te geven, in lichte ruimtes, en de ontsluiting van het fietsparkeren te combineren met de hoofdontsluiting van het woongebouw. Zorg ervoor dat het parkeren van je fiets een logische en positieve schakel wordt in het thuiskomen, aldus Huls en Ketting.

Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door AGC.

Toren van Babel is een nieuwe maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw?

De tweede gast in deze serie is Caro van de Venne, partner bij Barcode Architects. Onderwerp van gesprek is hoogbouw en de openbare ruimte.

Caro vertelt onder meer over het ontstaan van The Muse, de woontoren waarvoor Barcode zelf het initiatief nam. Direct ernaast bouwt het bureau nu een tweede toren, de driehoekige woontoren Casanova. Ze vertelt over hoe de torens functies delen, en hoe dit principe ook is toegepast in het Masterplan Rijnhaven in Rotterdam.

Caro vertelt over haar tijd in Zwitserland en Londen, en hoe die ervaring nog steeds doorwerkt in haar huidige praktijk. Ze gaat in op de start van Barcode Architects, en ze vertelt over haar plannen als nieuwe supervisor voor Sloterdijk I Zuid. Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)

Productie & Techniek: Lieven Heeremans

Muziek: Job Roggeveen

Reacties: [email protected]

ZJA zet parametrisch ontwerpen bij steeds meer projecten in. Van de ongeveer vijftig medewerkers van het architectenbureau kan de meerderheid op die manier werken en hebben vijf ontwerpers zich er echt in gespecialiseerd. In gesprek met specialist computational design Jack Bakker en projectarchitect Kay Oosterman van ZJA over projecten als de Diamantbeurs, het Vrijheidsmuseum en de Verlengde Waalbrug, en over de volgende stappen die in parametrisch ontwerpen gezet (kunnen) worden.

De Shaded Dome is een concept voor een dubbele, textiele koepelconstructie. De kern wordt gevormd door een luchtgedragen koepel. Daar overheen is een tentconstructie gespannen. Tussen die membranen zit een spouw, zodat de koepelconstructie geventileerd kan worden en zo ook in warme landen toegepast kan worden. Anderhalf jaar geleden is in Groesbeek het eerste voorbeeld van deze Shaded Dome gebouwd: het Vrijheidsmuseum.

Voor de Shaded Dome heeft ZJA een uitgebreid parametrisch model gebouwd. Er zitten niet alleen parameters rond de draagconstructie in, maar ook parameters rond de daadwerkelijke productie van de dubbele koepel. Uit het model van ZJA kunnen de werktekeningen geëxporteerd worden, inclusief de werkvolgorde. In de podcast vertellen Kay Oosterman en Jack Bakker hoe spannend het was toen de koepel in Groesbeek opgeblazen werd. Er waren natuurlijk heel veel tests gedaan, maar om de constructie op deze schaal opgeblazen te zien worden...

Een dergelijke integratie van ontwerp en productie ziet ZJA graag, maar lukt nog niet altijd. Zo ontwierp ZJA de glazen koepel bovenop de Diamantbeurs in Amsterdam alleen op hoofdlijnen en heeft gevelbouwer Octatube deze verder uitgewerkt en vervolgens computergestuurd geproduceerd. Bij projecten als de Verlengde Waalbrug of het metrostation voor de E-lijn op Den Haag Centraal ging het parametrisch model van ZJA wel weer veel verder.

De volgende stappen die ZJA in het parametrisch ontwerpen wil zetten draaien om het toevoegen van meer intelligentie rond de draagconstructie, de bouwfysica en andere aspecten die te maken hebben met de duurzaamheid van de projecten. Nu worden de gemaakte parametrische ontwerpen op bepaalde momenten op deze vlakken getoetst. Maar ZJA ziet liever dat dit echt onderdeel wordt van de parametrische modellen. Met het incorporeren van intelligentie rond de draagconstructies is ZJA al begonnen.

Maar een misschien nog wel belangrijke stap die gezet kan worden rond parametrisch ontwerpen is dat het gereedschap, want dat is het natuurlijk, ingezet wordt om niet een vooraf bedacht ontwerp te tekenen, maar een ‘domein’ of ‘bandbreedte’ te definiëren en daarin met elkaar te zoeken naar de beste oplossing. Van alle partijen in het ontwerpproces, van ontwerpers tot opdrachtgevers, vraagt dat een mentaliteitsverandering, stelt Bakker. Maar als je dat doet, kun je als team boven de gezamenlijke intuïtie rond een ontwerp uitstijgen; dan kun je echt tot andere en verrassende oplossingen komen.

En die oplossingen hoeven echt niet een heel bijzondere vorm te hebben, benadrukt Bakker, het kan eruit zien als een gewoon gebouw, maar onderhuids veel intelligenter in elkaar zitten.

TechArchitect
In samenwerking met de BNA maakt Architectenweb acht afleveringen van zijn podcast rond technologische innovatie in de architectenbranche. Deze afleveringen zijn te herkennen aan de extra aanduiding TechArchitect in hun titel.

Vragen die centraal staan in deze serie podcasts zijn: welke nieuwe rollen ontstaan er in de architectenbranche, welke nieuwe vaardigheden zijn nodig, wat is de impact van nieuwe technologie op de ontwerppraktijk?

Toren van Babel is een nieuwe maandelijkse serie binnen de Architectenweb Podcast. Hierin praat architect Daan Roggeveen (MORE Architecture) met ontwerpers, ontwikkelaars en andere experts die allemaal hun eigen perspectief hebben op hoogbouw. Doel is het antwoord vinden op de vraag: hoe maak je nu een echt goed hoog gebouw? De eerste gast in deze serie is Do Janne Vermeulen, partner bij Team V Architectuur. Onderwerp van gesprek is duurzame hoogbouw.

Do Janne vertelt onder andere over HAUT, de hoogste houten woontoren van Nederland, die zij op dit moment aan het bouwen is in Amsterdam. Ze vertelt over de uitdagingen die ze in het ontwerpproces is tegen gekomen, en uiteraard over de kansen die hoog bouwen met hout biedt. Ook gaat ze in op het hoogbouwproject Y-towers in Amsterdam. In Rotterdam is Team V net gestart met de bouw van een hoogbouwcomplex aan de Boompjes, met een bijzonder mobiliteitsconcept.

Do Janne vertelt over haar tijd in Engeland, wat ze daar leerde en wat ze daarvan meenam naar Nederland. Ze gaat in op de achtergrond van haar bureau Team V, en vertelt ze hoe ze als lid van de welstandscommissie in Amsterdam met hoogbouw omgaat. En tenslotte vertelt ze over de tien to do’s voor een verdichte stad met gemeenschapszin en identiteit. Luisteren dus!

Toren van Babel wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Hoogbouw.

Idee & Presentatie: Daan Roggeveen (MORE Architecture)

Productie & Techniek: Lieven Heeremans

Muziek: Job Roggeveen

Reacties: [email protected]